Το βλέμμα σου παρηγοριά στου κόσμου τη μιζέρια,
Θυμίζει φως μοναδικό σαν του ουρανού τ’ αστέρια.

Το άγγιγμά σου τρυφερό καθάριο σαν το χιόνι,
Έχεις φωνή αηδονιού καρδιάς τον πάγο λιώνεις.

Θεέ μου και να `μασταν παιδιά μέσα στην ίδια γειτονιά,
Μες στου Χριστού την αγκαλιά εκεί θα βρούμε τη χαρά.

Το γέλιο σου αληθινό και το χαμόγελό σου
Την ευωδιά του γιασεμιού έχει το πρόσωπό σου.

Θεέ μου και να `μασταν παιδιά μέσα στην ίδια γειτονιά,
Μες στου Χριστού την αγκαλιά εκεί θα βρούμε τη χαρά.