Σαν ρολόι δίχως δείχτες έχω μείνει,
λαβωμένος αετός στην ερημιά.
Το κουράγιο όσο πάει και μ’ αφήνει
κι είναι βάρκα ο καημός χωρίς κουπιά.

Ας ερχόσουνα για λίγο
άλλη νύχτα μοναχή να μη με βρει.
Δεν μπορώ άλλο να κρύβω
πως για μένα είσ’ ολόκληρη ζωή.

Σαν ρολόι που σταμάτησε στο χρόνο
έχει μείνει η δική μου η καρδιά.
Τη χαρά μού πήρες κι άφησες τον πόνο
και τις νύχτες τώρα ζω στη μοναξιά.

Ας ερχόσουνα για λίγο
άλλη νύχτα μοναχή να μη με βρει.
Δεν μπορώ άλλο να κρύβω
πως για μένα είσ’ ολόκληρη ζωή.