Η ματιά σου είναι τσιγάρο
το ρουφάω και μεθώ
με καράβι θα σαλπάρω
σαν τη στάχτη θα χαθώ

Η μιλιά σου είναι κρασάκι
σε ποτήρι χαμηλό
ρέει γλυκά σαν ποταμάκι
με νεράκι δροσερό.

Πώς να `ρθώ να σου μιλήσω
με τι δύναμη να `ρθώ
και τι λέξεις θα ψελλίσω
αν τα μάτια σου θα δω;

Η καρδιά σου στάζει μέλι
που γλυκαίνει τη ζωή
ρίχνει ο έρωτας δυο βέλη
που το ένα αστοχεί

Το κορμί στου είναι αγέρας
που μου παίρνει τα μαλλιά
είσαι το όνειρο μιας μέρας
που δε βρίσκει γιατρειά.

Πώς μπορώ να σε ξεχάσω
η καρδιά μου δεν μπορεί
όσα δάκρυα κι αν χάσω
δε θα κλείσει η πληγή.