Η ώρα τρεις
και από το σπίτι μου δεν βγαίνω
δεν είσαι εδώ
αυτό το βράδυ κι αρρωσταίνω
και σαν τρελός
μες στο δωμάτιο γυρνάω
κι άλλη μια νύχτα
με τους τοίχους να μιλάω

Παραμιλάω
όλα μου φταίνε
και γι’ αυτό πράγματα σπάω
γύρισε πίσω σ’ αγαπάω
σε συγχωράω
Μόνος μιλάω με τις σκιές
και σε ζητάω
Μα ξέρω γι’ άλλη μια φορά
παραμιλάω...
Και αναρωτιέμαι αληθινά
αν σ’ αγαπάω
Μα δεν αντέχω άλλο πια
να συγχωράω
Φωτογραφίες σου παλιές
πάλι πετάω
κι έτσι αγάπη μου απλά
σε ξεπερνάω...

Η ώρα τρεις
και μια παραίσθηση με πιάνει
Θεέ μου γιατί
μες στο μυαλό μου ήρθες πάλι
Ξέρω πως πια
ένα μαρτύριο περνάω
αυτή τη νύχτα σε μισώ
και σ’ αγαπάω