Μακριά σου τούτο αποζητώ,
θυσιάζοντας το πάθος για μια ζωή
μες στην ωραία διαύγεια της παρουσίας σου
να κοιτάξω μέσα στη νύχτα μου
την άλλη νύχτα την απόκρυφη που γίνεται ορατή
- κίνηση προς το μάταιο βάθος
κι ανίερη παραβίαση του έρωτα που δεν επιτρέπει
κανένα βήμα προς τους ίσκιους.

Όμως
αυτή την αμαρτία μπορώ μόνο να κάνω
απέναντι στον έρωτα: να στρέφομαι
σαν ηλιοτρόπιο γύρω από σένα,
σκυλευτής της ηδονής∙
να σε βλέπω αόρατη, να σ’ αγγίζω ανέγγιχτη
στην απουσία της σκιάς σου,
σ’ αυτή την καλυμμένη παρουσία
που δεν κρύβει την απουσία σου,
που είναι η ζωντανή παρουσία
της απόλυτης απουσίας σου.