Είδα τον ήλιο να κατεβαίνει
και το κορμί σου να ανεβαίνει
κι είπα καλύτερα να είσαι μόνος
είναι μικρότερος ο πόνος

Είπα στο γλάρο να σε φέρει
μου’ πε το πότε μονάχα αυτός το ξέρει
και τότε ρώτησε το κάτασπρο δελφίνι
τα μάγια ετούτα για πες μου ποιος τα λύνει

Και κοίταγα τα πέλαγα
και γέλαγα και γέλαγα
και κοίταγα τα μαύρα τα πέλαγα
και γέλαγα και γέλαγα

Βγήκε το πρώτο το αστέρι
μου’ δωσε υπόσχεση κοντά μου να σε φέρει
πήρα τ’ αστέρια με τα δυο μου τα χέρια
φώναξα στη θάλασσα μαζί σου πως τα χάλασα

Κοίταξα το φάρο κι άναψα τσιγάρο
και το φεγγάρι όσο φωτίζει εσένα μου θυμίζει
είδα στα φωτάκια στα δυο σου τα ματάκια
στο ηφαίστειο τ’ αγέρωχο το σώμα σου το
υπέροχο

Έκανα το τελευταίο μου τσιγάρο
κι είπα μαζί μου θα σε πάρω.