Απόψε θέλω να σε δω, να σου μιλήσω
ότι γκρεμίζεις μια ζωή να σου θυμίσω.
Τα βουρκωμένα μου τα μάτια να φιλήσεις
κι ύστερα έξω απ’ την καρδιά σου ας με κλείσεις.

Τι δεν έκανα για σένα
και τι πήρα, πίκρα, δάκρυ, ψέμα.
Και με πέταξες σε μια γωνιά.
Τι δεν έκανα θυμήσου
έλεγες πως είμαι η ζωή σου
πώς με σβήνεις με μια μολυβιά.

Δεν είναι η πρώτη μου φορά που όλα τα χάνω
έχω γεμίσει μαχαιριές μια ακόμα παραπάνω
ήσουν κι εσύ μα δεν μπορώ να το πιστέψω
πόσους ακόμα στεναγμούς καρδούλα μου ν’ αντέξω.