Να ξερες τις νύχτες πως μετρώ
κάθε τους λεπτό αιώνας μοιάζει
τωρα που δεν εισαι πια εδώ
εγινε η χαρα δακρυ και σταζει.

Να ξερες τις νύχτες πως περνώ
με το χρόνο μόνιμο εχθρό μου.
Θέλω πάλι τόσο να σε δω
και τα βαζω με τον εαυτο μου.

Πώς να το πιστέψω - πως θα το αντέξω
πως χωρίς εσένα πρέπει τώρα πια να ζω.
Θέλω να γυρίσεις πάλι να μ αγγίξεις
το όνειρο που είχαμε να γινει αληθινό.

Να ξερες για σένα τι περνώ
τίποτα μακριά σου δε μετράει.
Πάλι βασανίζω το μυαλό
και η νύχτα απόψε δεν περνάει.