Έτσι ήρθε και φεύγει
να το ξεχάσουν όλοι
που το `δαν για λίγο
δειλά δειλά να φέγγει.

Το είδαν το βράδυ
που σβήσαν απ’ τον χάρτη
τους δρόμους τους νόμους
να μην τους βρουν οι άγιοι.

Και το `δαν να λάμπει
όταν ξυπνήσαν πάλι
με δίχως μνήμη
στείροι, άδειοι.

Και είπαν, δεν είναι,
δεν είναι φως, είν’ πλάνη

Και φύγαν οι μέρες
και δε γυρίσαν πάλι
δεν το `δαν να φέγγει
μήτε να λάμπει πάλι.

Μονάχα το κρύψαν
τα παιδιά στον χάρτη