Αναφιλητό νύχτα στο κορμί μου κρύφτηκε,
αναφιλητό που καίει την αυγή.
Σαν το φονικό ο πόθος στο μυαλό μου ξύπνησε
κι αν δε σου το πω γίνε φως και γη.

Μη σκορπάς του χρόνου την ταυτότητα,
μη ζητάς να βρεις γιατί.
Δώσ’ μου της ψυχής τη φορητότητα
έλα κάνε επαφή.

Παραμιλητό τα λόγια τη ζωή μου άδραξαν,
παραμιλητό σαν χάδι στη βροχή.
Ένα βουητό τα μάτια την ψυχή μου χάραξαν
δε θα σου κρυφτώ έλα απ’ την αρχή.

Μη σκορπάς του χρόνου την ταυτότητα,
μη ζητάς να βρεις γιατί.
Δώσ’ μου της ψυχής τη φορητότητα
έλα κάνε επαφή.