Τις έρημες ακρογιαλιές,
τα μάτια σου ρωτάω,
ψάχνω τις μέρες τις παλιές
και στον αφρό πατάω.

Οι έρημες ακρογιαλιές
μοιάζουν με άδειες αγκαλιές,
με μάτια λυπημένα,
μοιάζουν με άδειες αγκαλιές
που χτίζει ο άνεμος φωλιές
για σένα και για μένα
για σένα και για μένα

Τις έρημες ακρογιαλιές,
τα μάτια σου κοιτάζω,
δένω τα κύματα θηλιές
ν’ ακούς που σε φωνάζω.

Οι έρημες ακρογιαλιές
μοιάζουν με άδειες αγκαλιές,
με μάτια λυπημένα,
μοιάζουν με άδειες αγκαλιές
που χτίζει ο άνεμος φωλιές
για σένα και για μένα
για σένα και για μένα