Έβαλες πάλι φόρεμα μετά από τόσα χρόνια
Και ψάχνεις μες στα μάτια μου να δεις τι έχει μείνει
Σου γέλασα σε ρώτησα αν μ’ αγαπάς ακόμα
Γι αυτό που ήμουν κάποτε ή για ότι έχω γίνει

Άφησες πάλι τα μαλλιά να τρέξουνε στην πλάτη
Θα σκοτωθούμε κάποτε, σου πα', μ’ αυτές τις τρέλες
Ποτέ δεν έγραψες ποτέ τραγούδι για γινάτι
Και για κορίτσια που φορούν πολύχρωμες κορδέλες

Άλλοι πιο ωραία πράγματα έχουν για να θυμούνται
Φτάσαν πολύ μακρύτερα απ’ όσο είχαν ζητήσει
Κι άλλοι που βλέπουν όνειρα ότι ξαναγεννιούνται
Θα σκότωναν να ζήσουνε αυτά που έχουμε ζήσει

Χόρεψες πάλι μόνη σου στον δρόμο μεθυσμένη
Σε κοίταζα να γίνεσαι ένα μικρό μαχαίρι
Αν απ’ όλη τη ζωή αυτή η νύχτα μένει
Θέλω να πέσουμε μαζί από το ίδιο χέρι

Άλλοι πιο ωραία πράγματα έχουν για να θυμούνται
Φτάσαν πολύ μακρύτερα απ’ όσο είχαν ζητήσει
Κι άλλοι που βλέπουν όνειρα ότι ξαναγεννιούνται
Θα σκότωναν να ζήσουνε αυτά που έχουμε ζήσει

Άλλοι πιο ωραία πράγματα έχουν για να θυμούνται
Φτάσαν πολύ μακρύτερα απ’ όσο είχαν ζητήσει
Κι άλλοι που βλέπουν όνειρα ότι ξαναγεννιούνται
Θα σκότωναν να ζήσουνε αυτά που έχουμε ζήσει