Και να που λες
ύστερα από τρεις μήνες μοναξιάς
σου χάρισα ένα βράδυ τη φωνή μου.
Σα να `ταν χθες και να σου μίλαγα,
αφού ότι ψάχνω θες
κι έχεις μια θέση πλέον μέσα στη ζωή μου.

Κι αν δεν έχουμε ιδωθεί Κατερίνα
μ’ όσα τώρα μου `χεις πει,
όλα εκείνα που’ χω ζήσει,
τα ξεχνάω και γυρνάω στην Αθήνα.

Κάθε νυχτιά μ’ ένα τηλέφωνο
δυο ώρες διαφορά
και την απόσταση ο πόθος να καλύπτει.
Όσο πολύ κι αν προσπαθώ
ν’ αντέξω μακριά
πως να ελέγξω την ανάγκη που προκύπτει.

Κι αν δεν έχουμε ιδωθεί Κατερίνα
μ’ όσα τώρα μου `χεις πει,
όλα εκείνα που’ χω ζήσει,
τα ξεχνάω και γυρνάω στην Αθήνα.