Βιτρίνα το φιλί, το χάδι απειλή
το σ’ αγαπώ σου παγωμένο.
Μου κρύβεις μυστικά, μιλάς ειρωνικά
κι εγώ σ’ ακούω και σωπαίνω.
Ξέφυγα απ’ τα όριά μου
κι έφυγες απ’ τη καρδιά μου.

Είναι ν’ απορείς όταν θέλεις, πως μπορείς
μ’ ένα ψέμα στη στιγμή με σκορπάς σα στάχτη.
Είναι ν’ απορείς μόνο εσένα συγχωρείς
κι εγώ έχω χρεωθεί τα δικά σου λάθη.

Συγγνώμη μα φεύγω, το είδα το έργο
κι υπομονή άλλη πια δεν έχω.
Συγγνώμη, μα φτάνει το ξέρω, δεν κάνει
περνάς καλά κι έχω εγώ πεθάνει.

Σ αρέσει να ζητάς, με κέρδη να μετράς
ακόμα και τον έρωτά μας.
Στο μηδέν οι αντοχές μου
μα σε λίγο θα `σαι χθες μου.

Είναι ν’ απορείς όταν θέλεις, πως μπορείς
μ’ ένα ψέμα στη στιγμή με σκορπάς σα στάχτη.
Είναι ν’ απορείς μόνο εσένα συγχωρείς
κι εγώ έχω χρεωθεί τα δικά σου λάθη.

Συγγνώμη μα φεύγω, το είδα το έργο
κι υπομονή άλλη πια δεν έχω.
Συγγνώμη, μα φτάνει το ξέρω, δεν κάνει
περνάς καλά κι έχω εγώ πεθάνει.