Σώμα με σώμα εδώ και χρόνια
δίνουνε μάχη καρδιά με το μυαλό
μα δε με νοιάζει αυτή η μάχη
βγάζει μόνο σε γκρεμό.

Πονάω πολύ και είναι το δάκρυ
νερό κι αλάτι
τις πληγές μου όλες ξανά καίει
οφθαλμαπάτη φωτιά και χάδι
αγκάθι πάνω μου είσαι εσύ.

Γιατί ζωή μου εγώ έχω πονέσει
το λίγο πάντα έβλεπα πολύ
η καρδιά μου αντέχει.
Αγόρι μου στον έρωτα όποιος πέσει
σηκώνεται και μάχεται ξανά
απ’ την αρχή.

Βήμα στο βήμα κοντά σου ήρθα
όμως δεν ήταν τελικά αυτό αρκετό,
μα δεν αλλάζει το αίμα χρώμα
ούτε το όνειρο ουρανό.

Γιατί ζωή μου εγώ έχω πονέσει
το λίγο πάντα έβλεπα πολύ
η καρδιά μου αντέχει.
Αγόρι μου στον έρωτα όποιος πέσει
σηκώνεται και μάχεται ξανά
απ’ την αρχή.

Αγόρι μου για σένα
κοιμάμαι σ’ όνειρα σπασμένα.