Δυο καρπούζια σ’ ένα χέρι
δεν κρατιούνται ούτε λεπτό
την αγάπη σου καλή μου
δεν μπορώ να μοιραστώ.

Συμμορφώσου γιατί σ’ άλλη
θα βρω καταφύγιο
και θα φταις εσύ
να πάρω τρίτο διαζύγιο.

Άτυχος ο πρώτος γάμος
άτυχος κι ο δεύτερος
κι όπως βλέπω και στον τρίτο
να `μαι πάλι ελεύθερος.

Για την πρώτη μυ γυναίκα
έπεσα στον Πηνειό
κι απ’ τη ζήλεια τη μεγάλη
παραλίγο να πνιγώ

με τη δεύτερη περνούσα
κάπου κάπου μια χαρά
μα του χωρισμού η αιτία
ήτανε η πεθερά.

Άτυχος ο πρώτος γάμος
άτυχος κι ο δεύτερος
κι όπως βλέπω και στον τρίτο
να `μαι πάλι ελεύθερος.