Πίσω απ’ το πέπλο κρύφτηκα
του μαύρου ουρανού
για λίγο αποκοιμήθηκα
και έμπλεξα στο νου.

Άκαρδο φεγγαρόφωτο
βγες λίγο να σε δω
παιδί δεν είσαι αυτόφωτο
μα εγώ από σένα ζω.

Μέσα εκεί σε γύρεψα
στις άχρωμες σκιές
καμιά όμως δεν ζήλεψα
δεν πέταγε φωτιές.

Άκαρδο φεγγαρόφωτο
βγες λίγο να σε δω
παιδί δεν είσαι αυτόφωτο
μα εγώ από σένα ζω.

Μίλα μου μ’ ένα ψίθυρο
να βγάζω τη νυχτιά
και σου χαρίζω αντίδωρο
φιλί με αγκαλιά.