Βαράει το ξυπνητήρι μου
πετιέμαι αλαφιασμένος
τι χρώσταγα ο καημένος
Στη βρύση τρέχω να νιφτώ
ποιό πρόσωπο να νίψω
και πες μου ποιο να κρύψω

Τρέχει η ζωή σαν την τρελή
ξοπίσω οι λογισμοί μου
και οι λογαριασμοί μου
Από μικρός στα βάσανα
χρεώθηκα κι εσένα
μ’ αντάλλαγμα κανένα

Δεν προλαβαίνω...
δεν προλαβαίνω...
δεν προλαβαίνω...

Εγώ βλέπεις δουλεύω
μα η τύχη μου κοιμάται
κι αυτή δε με λυπάται
Σαν την κομμένη κεφαλή
μιλώ μα δεν ορίζω
τον κόσμο που γνωρίζω

Επτά χιλιάδες όνειρα
και πως να ξεδιαλέξω
εκείνα που θ’ αντέξω
Χαρά σ’ εκείνον που περνά
και που δεν τον πονάει
ο χρόνος που κυλάει

Δεν προλαβαίνω...
δεν προλαβαίνω...
δεν προλαβαίνω...

Δεν προλαβαίνω...
δεν προλαβαίνω...
δεν προλαβαίνω...