Ήρθανε, ωραία κόρη,
ήρθαν οι Αμερικάνοι...
Φρούτσου, φρούτσου το φουστάνι,
πάρτε μας, Αμερικάνοι...

Πέσανε χιλιάδες γλάροι
στ’ αχαμνούλι μας τομάρι,
οι συμμάχοι Αμερικάνοι,
δεν αφήσανε λιμάνι.

Πήρανε βουνά και δάση
για τον Έχτο Στόλο βάση
("διευκόλυνση" αιωνία,
έτσι λέγ’ η "συμφωνία"!)
Καθανείς τη φαμελιά του,

τα παιδιά και τα σκυλιά του.
Θα μασάνε ολημερίς
κι άμε διώχ’ τους, αν μπορείς.
Θα σ’ αρπάξουν απ’ τ’ αυτί
να σε διώξουν σένα αυτοί.

Θα σε μπαγλαρώσουν και
"Άι σιχτίρ, βαλκανικέ!"
Οι τροχοί τους θα σαρώνουν
κι ούτε σέντσι θα πλερώνουν.
Τώρα στων θεών το χώμα

με τα νύχια, με το στόμα
σκάψε για χιλιάδες πάτους
άλλες τόσες αποπάτους.
Σε λιγάκι θα μιλάς
Τέξας γλώσσα, αρχαία Ελλάς

και δε θα ρωτά κανείς
που `ναι η χώρα η ελληνίς.
Κι άμα ρίξουν πρώτες οι ΗΠΑ
όλη θα γενείς μια τρύπα!