Όσο κι αν θέλουν δε θ’ αδειάσεις.
Πάντα θα υπάρχουν πράγματα που κράτησες για τον εαυτό σου μόνο,
στιγμές που ανάλαμψε ο νους και είπε το δικό του λόγο,
είπε και σώπασε.
Σαν τη φηγό που όταν της βολεί μιλάει
και τον υπόλοιπο καιρό ακούν οι ιερείς, οι δύστυχοι,
το θρόισμα των φύλλων της το μάταιο
άδικα περιμένοντας να καταλάβουν.