Κινούμενη φλόγα που καίει τους δρόμους τής αναζήτησης,
τη μια η σάρκα φλεγόμενη, την άλλη αλλόφρονο το πνεύμα
κι η ψυχή.

Στίχοι ξεχύνονται από ίριδα, διαμάντι και υάκινθο
κι ο χρόνος ξυπόλυτο παιδί μαζεύει και τους συνενώνει
σε δέσμες ποιημάτων. Γι’ αυτό σε υποπτεύονται οι άνυδρες ψυχές
κι οι μυστικοί τού σκότους καταγράφουν στους άκομψους φακέλους τους
«κίνδυνος, κίνδυνος, φράξτε το δρόμο, λιγοστέψτε τη σάρκα,
λιγοστέψτε τη θέρμη τής ψυχής».

Τα δάκρυα λάμψη από εφτάδιπλους ήλιους επαναστάσεων
και το χτυποκάρδι οδηγεί τις καρδιές των συντρόφων.
Ένας καινούργιος κόσμος μεγαλώνει στην πυρά,
όπου παίρνει και συντίθεται το νέο ηλιακό μας σύστημα
που περιφέρεται αέναα στη μουσική τού αίματος.

Κι η άνοιξη κάνει την πρώτη της εμφάνιση
μες στην καρδιά του χειμώνα.