Τα όνειρα κρατιούνται από μια κλωστή
Τα γυμνά τοπία από τους ατμούς των

Οι πιο ευαίσθητες γραμμές συντρίβονται

Φρουρούν τα σώματα εχθροί
Κλείνουν σταυροί τις πεδιάδες

Και μόνο συ ελπίδα
Έχεις τις πόρτες διάπλατες

Με μια ματιά σου γεννιούνται καβαλλάρηδες

Φορείς τη λάμψη μιας γιορτής

Και μες στη χλόη της φωνής σου
Κατοικούν πουλιά.