Χρόνια τώρα στο σκοτάδι περιμένω
και τα μάτια μου γεμίσανε νερό
περιμένω τον θεράποντα γιατρό
τον κλειδούχο που τον ρούφηξε το τρένο.

Περιμένω τον ασώματο ιερέα
τον κουτσό μεταφορέα υαλικών
τον τραυλό καθηγητή των αγγλικών
το παιδί με το λιοντάρι στη Νεμέα.

Το βαρκάρη που `χει χάσει τ’ όνομά του
τη μικρή παραδουλεύτρα Πασχαλιά
τη Λουντμίλα με τα κίτρινα μαλλιά
τον πλανόδιο βιολιστή με τα φτερά του.

Τον καμπούρη δικαστή με την περούκα
το χειρούργο με το μαύρο φυλαχτό
την Οντίν που πια δεν βγήκε απ’ το κρυφτό
το κορίτσι που θρηνεί στην Μπαάια Λούκα.

Περιμένω το φαντάρο που κρυώνει
τη γυναίκα που κοιμάται μοναχή
την τροτέζα που την έλιωσε η βροχή
το ζητιάνο που τον σκέπασε το χιόνι.

Περιμένω τον τυφλό λαχειοπώλη
περιμένω τον κουλό θεραπευτή
περιμένω τον φιλάνθρωπο ληστή
και το δήμαρχο που γκρέμισε την πόλη.

Περιμένω την κυρτή πεντικιουρίστα
τη γριά που θα μου ανάψει το κερί
τη μητέρα που μου μίλησε νεκρή
τη Μυρτώ που εξαϋλώθηκε στην πίστα.

Περιμένω τον επίγειο ταξιδιώτη
τον προφήτη που `χει χάσει το κλειδί
περιμένω το μονόδοντο παιδί
και το δάσκαλο που ξέμεινε στην πρώτη.

Περιμένω τον μουγκό θαλαμηπόλο
περιμένω τον κουφό μπαλωματή
τον νεκρό στους πάγους εξερευνητή
που επιστρέφει μ’ άλλο σώμα από τον Πόλο.

Περιμένω τον χαμένο χρυσοθήρα
περιμένω τον πνιγμένο θερμαστή
περιμένω τον ανύποπτο εραστή
περιμένω τον πολύπαθο μνηστήρα.

Περιμένω την αθέατη χορωδία
περιμένω σκοτεινούς εξορκιστές
περιμένω θυσιαστήριες τελετές
και το πτώμα που `χει αργήσει στην κηδεία.

Περιμένω τον Βαρδή και τον Αντώνη
τη Μαρίνα την Αλκμήνη την Αυγή
τον Ερμόλαο που αναδύθηκε απ’ τη γη
τον Νικήτα που βυθίστηκε στη σκόνη.

Περιμένω να `ρθει κάποιος να με σώσει
να μου δώσει κάποιο στίγμα στο κενό
για ν’ αντέξω τον αντίπαλο ουρανό
και τη γυάλινη σιωπή που μ’ έχει ζωσει.

Ταρατάμ ταρατατάμ ταράτα ταμτάμ
Ταρατάμ ταρατατάμ ταρατατάμ
Ταρατάμ ταρατατάμ ταρατατάμ
Ταρατάμ ταρατατάμ ταράτα ταμταμ
κ.ο.κ.