Αμέριμνος ή σχεδόν ευτυχισμένος
σκαλίζει τον κήπο, όπου έξαφνα
φυτρώσαν τριαντάφυλλα
μη γνωρίζοντας
που μες στον έναστρο ουρανό
άλλος ανθώνας τα καλεί
κι αυτός, γελασμένος απ’ την ευωδιά
ποτίζει αδειανές λακκούβες ψιθυρίζοντας
λόγια αγάπης στο κενό
της μοναξιάς.