Nαι για μένα μόνον ένα: Eσύ
σε χίλια σπασμένα μα αστραφτερά κομμάτια καθρέφτη.
Στο φως το ήρεμο μην πεις πως δεν το κέρδισα
της σκέψης οπού μ’ οδηγάς
τώρα
φέρνοντάς σε εγώ
με χίλια άλλα τόσα λόγια ξεσπώ
μες σ’ αυτή τη σιωπή
μπρος στο είδωλό σου σπάζοντάς το πάλι,
η έκφρασή μου
σε χίλια αστραφτερά, σ’ αμέτρητα
αστραφτερά αβάσταχτα κομμάτια...