Του έρωτα ο δόλος
κι όλου του κόσμου ο στόλος
εμένα πια δε με χωρά
μου φτάνει η βάρκα του ψαρά
με πάει και με φέρνει
και τα μυαλά μου παίρνει
με ταξιδεύει στ’ ανοιχτά
νέοι ορίζοντες ξανά.
Τα βράδια μου τα έρμα
εγώ τα `χω διαλεγμένα
θέλει κομμάτι υπομονή
να περπατάς χωρίς ντροπή.

Πού `σαι ρε μάγκα κι ό,τι λες
μου μοιάζουν να `ναι υπερβολές,
κλείνω τ’ αυτιά μου.
Πού `σαι ρε μάγκα να μου πεις
ό, τι δεν έμαθε κανείς
στα όνειρά μου.

Πού `σαι ρε μάγκα φίλε
και από πίσω σκύλε
τα λόγια σου τα ψεύτικα
βρε αρκετά τ’ ανέχτηκα
που όλο βιτρίνα αλλάζεις
ξέρεις, δε με τρομάζεις,
που όλο τα ρούχα αλλιώς φοράς
να ξέρεις μάγκα, δε μετράς.
Υπάρχει κι άλλος τρόπος
για να σωθεί ένας τόπος
παράτα τις υπεκφυγές
και μη φοβάσαι τις ντροπές.

Πού `σαι ρε μάγκα κι ό,τι λες
μου μοιάζουν να `ναι υπερβολές,
κλείνω τ’ αυτιά μου.
Πού `σαι ρε μάγκα να μου πεις
ό, τι δεν έμαθε κανείς
στα όνειρά μου.

Υπάρχει κι άλλος τρόπος
είν’ της καρδιάς ο δρόμος
περπάτησέ τον και θα δεις,
στο τέλος θα με θυμηθείς.

Πού `σαι ρε μάγκα φουκαρά
δε βρήκες ποτέ σου έναν ψαρά
να ταξιδέψεις.