Ύπνο δε βρίχνω κάθ'αργά, η κλίνη μου με λιώνει
κι ήρθα να γίνω αγάπη μου, του κήπου σου τ'αηδόνι..

Θέε μου και κάμε μια φορά, τσ’ αγάπης να ξεχάσω
να θέσω να αποκοιμηθώ, τον ύπνο να χορτάσω..

Κομμαθιασέ μου τη καρδιά, δε σου παραπονούμε
και τα κομμάτια θα γενούν, καρδιές να σ αγαπούνε..

Κομμάτια να με κάμουνε, για τη δικιά σου αγάπη
θα ζήσει και θα σ’ αγαπά, το κάθε μου κομμάτι..

Κομμάτια να γενεί η καρδιά, χιλιάδες να σκορπίσει
κάθε κομμάτι θα γενεί, καρδιά να σ’ αγαπήσει..

Εσύ δε πρέπει ν’ αγαπάς, γιατί καρδιά δεν έχεις
σα πεταλούδα τσ’ άνοιξης, όπου σ’ αρεσει τρέχεις..

Θα την εβγάλω τη καρδιά, να βάλω μαύρο βράχο
για να μπορώ κι εγώ καρδιά, σα τη δικιά σου να `χω..

Για σένα κάνω όνειρα, όνειρα κι ας μη γίνουν
με φτάνει που προσπάθησα, όνειρα να μη μείνουν..

Πάρε τα πρέπει σου αγκαλιά, φύγε μη χάνεις ώρα
εγώ τα θέλω μου αγαπώ κι ας με πονούνε τώρα..