Μη μου λες, ότι για όλα η αίτια είμαι εγώ
μη μου λες, την αγάπη να προλάβω δεν μπορώ
Μια φορά σε σένα αφέθηκα και πόνεσα πολύ
τι να πω, ο ερωτάς σου μια θανατική ποινή

Φύγε τώρα φύγε, κλείσε αυτήν την πόρτα
σβήσε μου τα φώτα κι άσε τα κλειδιά
Πίσω μην κοιτάξεις, δεν μπορείς ν’ αλλάξεις
κι ότι σε θυμίζει πάρε μακριά

Δεν μπορώ, δε θυμάμαι άλλον τρόπο ν’ αγαπώ
και εσύ που άφησες να τρέχω στο κενό
Τα `'γιατί'’ να μου ρίξεις όλα τώρα προσπαθείς
ποια εσύ, που έλεγες χωρίς εμένα δεν μπορείς