Χώρισα το φως από τη νύχτα
κι αφησα να χτυπά η καρδιά απο συνήθεια.

Το ξερα και πίστεψα πως θα φευγά μια μέρα
δεν τολμύσα να σκεφτώ το δικό μου όνειρο μια συνήθεια.

Γυρνώ κι εγώ στο καλεσμά σου
στην απέρντη την ερημιά σου
εκει που όλα μοιάζουνε ωραία και κανείς δεν έρχετε λαθραία.

Γυρνώ τον κόσμο όλο ανω κατω ανησυχώ που φτάνουμε πιο κάτω
ανησυχώ τα μάτια μου δεν κλείνω
σ `αναζητώ στην έξοδο κινδύνου.

Χώρισα το φως από τη νύχτα
κ οι αγγελοί μου είπανε πως έρχετε η αλήθεια
φόρεσα δυο φτερα να έρθω να σε φτάσω
δεν τολμούσα να σκεφτώ πως σ αυτόν τον κόσμο θα σε χάσω.


Γυρνώ κι εγώ στο καλεσμά σου
στην απέρντη την ερημιά σου
εκει που όλα μοιάζουνε ωραία και κανείς δεν έρχετε λαθραία.

Γυρνώ τον κόσμο όλο ανω κατω ανησυχώ που φτάνουμε πιο κάτω
ανησυχώ τα μάτια μου δεν κλείνω
σ `αναζητώ στην έξοδο κινδύνου.