Σαν τα περήφανα πουλιά που στα βουνά πετάνε,
πετάξανε τα έρημα τα νιάτα μου και πάνε,
τα γλέντησα, τα χάρηκα σα να `μουν λιονταράκι
κι αν πίκρανα κι εσένανε, συμπάθα με λιγάκι.

Δε θα μάθεις ποτέ τι σημαίνει ζωή,
αν δεν έχεις, βαθειά στην καρδιά, πληγωθεί.

Τα μαγικά τού έρωτα ποτέ να μη φοβάσαι,
εκτός κι αν σε πλανέψουνε στο στρώμα που κοιμάσαι,
τα πάθη σημαδέψανε το νου μου και το σώμα,
σε λάτρεψα, αχ, σε πρόδωσα, αχ, για `σέ πονώ ακόμα.

Δε θα μάθεις ποτέ τι σημαίνει ζωή,
αν δεν έχεις, βαθειά στην καρδιά, πληγωθεί. ( χ6 )