Περπατάει στη λεωφόρο
κοιτάει τις βιτρίνες –
πουκάμισα, γραβάτες, παντελόνια,
ένα ζευγάρι καφετιά παπούτσια.
Ανάμεσά τους,
πίσω απ’ τις βιτρίνες,
δεύτερο θέαμα του μέσα χώρου
αφηρημένο –
αόριστες σκηνές στο ημίφως,
αγοραστές, πωλητές, διαπραγματεύσεις.
Δε θέλω να θυμάμαι τους νεκρούς –είπε, –
θα μπω ν’ αγοράσω
εκείνο το ουρανί πουκάμισο
με τα μικρά, στιλπνά, φιλημένα κουμπιά του.