Ιερουσαλήμ, ακυβέρνητη πολιτεία,
Ιερουσαλήμ, πολιτεία της προσφυγιάς.

Κάποτε βλέπεις το μεσημέρι
στην άσφαλτο του δρόμου να γλιστρά
ένα κοπάδι μαύρα φύλλα σκορπισμένα-
Περνούνε διαβατάρικα πουλιά κάτω απ’ τον ήλιο
μα δε σηκώνεις το κεφάλι.

Ιερουσαλήμ, ακυβέρνητη πολιτεία!

Άγνωστες γλώσσες της Βαβέλ,
χωρίς συγγένεια με τη γραμματική
το συναξάρι μήτε το ψαλτήρι
που σ’ έμαθαν να συλλαβίζεις το φθινόπωρο
σαν έδεναν τις ψαροπούλες στα μουράγια·
άγνωστες γλώσσες κολλημένες
σαν αποτσίγαρα σβηστά σε χαλασμένα χείλια.

Ιερουσαλήμ, πολιτεία της προσφυγιάς!

Αλλά τα μάτια τους μιλούν όλα για τον ίδιο λόγο,
όχι το λόγο που έγινε άνθρωπος, θεέ μου συμπάθα μας,
όχι ταξίδια για να δεις καινούριους τόπους, αλλά
το σκοτεινό τρένο της φυγής όπου τα βρέφη
τρέφουνται με τη βρωμα και τις αμαρτίες των γονιών
και νιώθουν οι μεσόκοποι το χάσμα
να μεγαλώνει ανάμεσα στο σώμα
που μένει πίσω σαν γκαμήλα λαβωμένη
και την ψυχή με το ανεξάντλητο κουράγιο, καθώς λένε.
Είναι και τα καράβια που τους ταξιδεύουν
ολόρθους σαν μπαλσαμωμένους δεσποτάδες
μέσα στ’ αμπάρια, για ν’ αράξουν ένα βράδυ
στα φύκια του βυθού απαλά.

Ιερουσαλήμ, ακυβέρνητη πολιτεία!

Στον ποταμό Γιορδάνη
τρεις καλογέροι φέραν
και δέσανε στην όχτη
κόκκινο τρεχαντήρι.
Τρεις από τ’ Αγιονόρος
αρμένισαν τρεις μήνες
και δέσαν σ’ ένα κλώνο
στην όχτη του Γιορδάνη
του πρόσφυγα το τάμα.
Πεινάσανε τρεις μήνες
διψάσανε τρεις μήνες,
ξαγρύπνησαν τρεις μήνες
κι ήρθαν απ’ τα’ Αγιονόρος
απ’ τη Θεσσαλονίκη
οι σκλάβοι καλογέροι.

Είμαστε όλοι καθώς η Νεκρή Θάλασσα
πολλές οργιές κάτω απ’ την επιφάνεια του Αιγαίου.
Έλα μαζί μου να σου δείξω το τοπίο:

Στην Νεκρή Θάλασσα
δεν είναι ψάρια
δεν είναι φύκια
μήτε αχινοί
δεν έχει ζωή.

Δεν είναι ζωντανά
που έχουν στομάχι
για να πεινούν
που θρέφουν νεύρα
για να πονούν,

THIS IS THE PLACE, GENTLEMEN!

Στη Νεκρή Θάλασσα
η καταφρόνια
είναι η πραμάτεια
του κανενού,
όξω απ’ το νου.

Καρδιά και στόχαση
πήζουν στ’ αλάτι
που είναι πικρό
σμίγουν τον κόσμο
τον ορυχτό,

THIS IS THE PLACE, GENTLEMEN!

Στη Νεκρή Θάλασσα
οχτρούς και φίλους
παιδιά, γυναίκα
και συγγενείς,
άει να τους βρεις.

Είναι στα Γόμορα
κάτω στον πάτο
πολύ ευτυχείς
που δεν προσμένουν
καμιά γραφή.

GENTLEMEN,
συνεχίζουμε την περιοδεία μας
πολλές οργiές κάτω απ’ την επιφάνεια του Αιγαίου.