Η χθεσινή μαζί σου τσακωμάρα
μ’ έκαμε τη ζωή να βαρεθώ
και μου `ρθε και στο νου να σκοτωθώ,
χωρίς ν’ ακούσω στην καρδιά τρομάρα.
Κι είπα στον τάφο δεν είναι λαχτάρα!
και μέσα στην πολλή μου σαστισμάρα
επήρα το ξουράφι να σφαώ
και το `χα να το χώσω στο λαιμό,
για να τελειώσει κάθε φαωμάρα
μα δεν ηξαίρω πώς και τι και ποιο
κι αντίς να κάμω τέτια αντραγαθία
εβάρτηκα με μιάς να ξουριστώ...
Κι εκόπασε και τούτη η τρικυμία
κι αντίς να μ’ αγροικήσεις σκοτωμένονε
θάρτω να με φιλήσεις ξουρισμένονε!