Σουμάδα στη φεγγαράδα

Εγνωριστήκαμε Αγίων Πάντων,
ήσουν για μένα μια περαστική,
αν και σε λέγανε Κική,
είχες ακράτεια συναισθημάτων,
μόνη και όρθια στη φεγγαράδα
έπινες όλο σουμάδα
και σού είπα "δικιά μου να γίνεις"
αλλά μού `βγαλες φυστίκι Αιγίνης
αν και με λέγαν Πανάγο
και για να σπάσουμε τον πάγο
εφάγαμε σπανακόπιτα, κολοκυθόπιτα,
λίγη τυρόπιτα, λουκανικόπιτα
κι απάνω στην κοτόπιτα
μού εγελούσες με τα λακάκια σου,
είχες ξεκουμπώσει τα γοβάκια σου.

Κι όπως με πότιζες μακαρονάδα
στη φεγγαράδα και σουτζουκάκια σπιτικά,
Γιαννιώτικα, Σμυρνιώτικα, Πολίτικα,
εσεκλετίστηκα
κι απ’ την πολλή φεγγαράδα
σού αρχίζω καντάδα.

Θα σού το πω με τζατζίκι,
πάρε την καρδιά μου για τσιφλίκι,
μα ήπιες τέσσερα νερά
κι ενώ πλημμύριζες χαρά,
εκοίταξες το δείλι,
έφαγες χαλβαδόπιτα δίχως κανέλλα
και μ’ έκανες απότομα δικό σου, Αγγέλα.