Μ’ έχουν κάψει πολλοί, κάψε με κι εσύ,
μ’ έχουν κάψει πολλοί, κάψε με κι εσύ,
σου `δωσα αγάπη, δώσε μου φωτιά
μια και είσαι τόσο, στην ψυχή, κακιά.

Μ’ έχουν κάψει τόσοι άλλοι, κάψε με κι εσύ,
μοναχά μια μάνα μένει που δε με μισεί,
μοναχά μια μάνα μένει που δε με μισεί.

Όπου θες να πας και μη με ρωτάς,
όπου θες να πας και μη με ρωτάς,
μα κι εσύ, μια μέρα, όταν θα καείς,
το φτωχό σου θύμα θα το θυμηθείς.

Μ’ έχουν κάψει τόσοι άλλοι, κάψε με κι εσύ,
μοναχά μια μάνα μένει που δε με μισεί,
μοναχά μια μάνα μένει που δε με μισεί.