Στο σκοτεινό λιμάνι μονάχος τη νύχτα στην προκυμαία μαζεύω τα ψάρια τα ψάρια π’ αστράφτουν τα ψάρια που έρχονται κοπάδια κοπάδια από τη μαύρη θάλασσα.

Έρχονται μόνο σε μένα με τα πονηρά τους μάτια γιομάτα ασήμι έρχονται και ξαπλώνουν πάνω στην απαλάμη μου τα ερωτικά ψάρια τα ζαλισμένα ψάρια κι άλλοι γύρω τους ρίχτουν δίχτυα κι αγκίστρια με λάδι και φώτα για να τα πιάσουν.

Όμως το μεγάλο ψάρι που χρόνια ξέρει αυτό το παιχνίδι απλώνει τα χέρια του βάζει τις φωνές παίρνει πίσω τα ψάρια μου στη βαθιά θάλασσα.

Και μ’ αφήνει πάλι μόνο μες στο έρμο λιμάνι με τ’ άδεια μου χέρια με τ’ άδειο καλάθι μου.