Ὁ ἀδύνατος εὐγενικὸς κύριος
μὲ τὸ βυσσινὶ πόδι
φαίνεται πολὺ εὐτυχισμένος
ἀντίθετα μὲ τὸ κοριτσάκι
ποὺ κλαίει διαρκῶς
γιατὶ ἡ μαμά του δὲν τοῦ ἀγοράζει
τὸ μικρὸ ἀνεμιστηράκι·
κι ἐγὼ πελιδνὸς ποιητὴς
«πράσινος ἥλιος
τὰ δέντρα καῖνε»
κάποτε θὰ περπατήσω
ἐπὶ τῶν ὑδάτων
ὅπως ὁ Ἰησοῦς Χριστός.
Ὅμως ἐπὶ τοῦ παρόντος
εἶμαι πολὺ κουρασμένος
καὶ σᾶς Χαιρετῶ
πέρα-γιὰ-πέρα
ὅπως ὁ Καραγκιόζης.