Όταν τη νύχτα μιλάω με πεθαμένους πετεινούς
με κοιμισμένα σύννεφα μες στο βασίλειο της στάχτης
η άκρη του φετινού άγριου άσπρου
χιονιού με ξεσκεπάζει δίχως σάρκες
μεθυσμένο αμόλυντο
όμως δεν κλαίω για το ωραίο τ’ όνειρο
για το κακό τ’ όνειρο που χρόνια τώρα κάθε νύχτα
με βασανίζει μες στον ύπνο μου
με βασανίζει κάθε μέρα στη ζωή μου .