Τότε που έφευγες
για αυτόν μου έλεγες μονάχα ζούσες.

Κρυφογελούσες κι ας ήξερες ότι πονώ
κι εγώ σου έλεγα
η μέρα θα `φτανε που θα γυρνούσες
μα εσύ τραβούσες για το γκρεμό.

Και να αγνώριστη που ξαναγύρισες
κυρία έφυγες, κουρέλι γύρισες.

Τότε που έφευγες
εγώ σου έλεγα πως σ’ αγαπούσα.

Παραμιλούσα, φώναζα πως θα χαθείς
κι εσύ μου έλεγες
καλό θα ήτανε να σε ξεχνούσα
κι ότι δε θέλεις να ξαναρθείς.

Και να αγνώριστη που ξαναγύρισες
κυρία έφυγες, κουρέλι γύρισες.