Το ξέρω, αλλού θα αναζητήσεις χώρους,
όπου, μ’ επιμέλεια, θα ταξινομήσεις τα όνειρά σου,
το ξέρω, αλλού θα αναζητήσεις χώρους,
όπου, μ’ επιμέλεια, θα ιεραρχίσεις τα όνειρά σου.

Ο δικός μας τόπος γέμισε σκόνη,
λιγνό, στο παραθύρι, το φως,
περίσσεψαν γύρω σου οι συντριβές στο χιόνι
αλλού θα συναντήσεις το φως.

Περίσσεψαν γύρω σου οι συντριβές, το ξέρω,
αλλού θα συναντήσεις δάσκαλους με ακόρεστο νου,
βραχυλόγους συνανθρώπους.
Τ’ αστέρια απ’ άλλους ουρανούς,
τ’ αστέρια απ’ άλλους ουρανούς θα σε καμαρώνουν,
θα σε καμαρώνουν.

Του μέτρου, εμείς, εμείς του μέτρου οι υπηρέτες,
έκπληκτοι μπροστά στο αυτονόητο
θα σ’ αποχαιρετούμε:

- Θαρρούσα, δίωκε και άσκει,
θυγατέρα.