Δεν μπορεί, δεν μπορεί, δεν μπορεί,
τώρα φεύγεις κι εσύ, τι να πω,
δεν μπορεί, δεν μπορεί,
ο χαμένος ξανά να `μαι εγώ, τι να πω,
δεν μπορεί, δεν μπορεί,
δεν υπάρχει ζωή με μισό ουρανό,
δεν μπορεί, δεν μπορεί,
μοναχός, από τη μοναξιά να σωθώ.

Δεν υπάρχει κανείς, τώρα λείπεις κι εσύ
κι είμαι μέσ’ στα σκοτάδια,
δεν υπάρχει κανείς κι οι χαρές της ζωής
έχουν γίνει ρημάδια, δεν υπάρχει κανείς,
δεν υπάρχει κανείς, τώρα λείπεις κι εσύ
κι είμαι μόνος τα βράδια,
δεν υπάρχει κανείς κι οι χαρές της ζωής
έχουν γίνει ρημάδια.

Δεν μπορεί, δεν μπορεί, δεν μπορεί,
τώρα φεύγεις κι εσύ, τι να πω,
δεν μπορεί, δεν μπορεί,
να τ’ αντέξει η καρδιά η τρελή και να ζω,
δεν μπορεί, δεν μπορεί, δεν μπορεί,
εφιάλτης θα είναι κι αυτό,
ζήτησέ μου ό,τι θες,
μόνο, γύρνα σ’ εμένα, σε παρακαλώ.

Δεν υπάρχει κανείς, τώρα λείπεις κι εσύ
κι είμαι μέσ’ στα σκοτάδια,
δεν υπάρχει κανείς κι οι χαρές της ζωής
έχουν γίνει ρημάδια, δεν υπάρχει κανείς,
δεν υπάρχει κανείς, τώρα λείπεις κι εσύ
κι είμαι μόνος τα βράδια,
δεν υπάρχει κανείς κι οι χαρές της ζωής
έχουν γίνει ρημάδια.