Θυμωμενη γυριζεις στην τροχια σου. Οργισμενη οταν οι κλοουν γελουν Το ονομα σου ξεχασαν φαντασου Γραφικοι εραστες χρονια ασελγουν με πολεμους. να φαν τα σωθηκα σου.
Ακου τα χρονια που ερχονται. Σιδερενιες φαρετρες και βελη. Των παιδιων τις χαρες εμπορευονται. Τσακαλια πεινασμενη αγελη. Του κοσμου τον θεο πως δεν ντρεπονται.
Με φαρμακι ποτιζουν τα παιδια σου Απ τις πεντε γωνιες αυλικοι Τον ιστο τους απλωνουν στα προικια σου Κοσμικοι λογιστες την μανα μας γη Μ αλυσιδες να δεσουν για φαντασου.