Ένας πανέμορφος αγρός
σπαρμένος με λουλούδια.
Μια πανδαισία από χρώματα
ήχους και ευωδιές.
Πίνακας που ζωγράφισαν
με χάρη αγγελούδια
ψάλλοντας ύμνους Θεϊκούς
που μάγευαν καρδιές.
Μια καμπάνα από μακριά
από ένα ερημοκλήσι
να στέλνει με ήχους απαλούς
μηνύματα ανθρωπιάς.
Ο ήλιος σβήνοντας το φως
να γέρνει προς την Δύση
αφήνοντας στην όσφρηση
την χάρη μιας ματιάς.
Κι εσύ βαδίζοντας αργά
μια κόρη μαγεμένη
της φύσης ένα ξωτικό
αυτόφωτο αστέρι
ν’ απλώνεις γύρω σου το φως
νύφη αλλοπαρμένη
σκορπώντας νεραϊδόσκονη.
Την Άνοιξη έχεις φέρει.