Τίποτα δεν ήτανε δυο στραβές μας βρήκανε
κέντρο δεν πετύχανε, περάσαν ξυστά.
Ρίξαμε την γκρίνια μας, βρίσαμε τη γκίνια μας
και με τα πατίνια μας πετάξαμε μπροστά.

Χίλιες φορές ρίξε το ζάρι σου
να δεις που σύντομα θα `ρθουν και οι διπλές.
Τότε θα βγει και το φεγγάρι σου
κοίτα κανόνισε να μη σε βρει να κλαις.

Τίποτα δεν έγινε κι αν μια πίκρα έμεινε
η ζωή προέκτεινε το δρόμο της ψυχής.
Βάλαμε τα κλάματα, γλύψαμε τα τραύματα
και είδαμε κατάματα το θαύμα του να ζεις.

Χίλιες φορές ρίξε το ζάρι σου
να δεις που σύντομα θα `ρθουν και οι διπλές.
Τότε θα βγει και το φεγγάρι σου
κοίτα κανόνισε να μη σε βρει να κλαις.
Να μην κλαις, να μην κλαις.
Να μην κλαις, να μην κλαις.