Πώς να σ’ το πω για να το καταλάβεις τώρα, πες μου πώς,
δεν είμ’ εδώ απλά για να περνάει η ώρα κι ο καιρός,
εγώ είμ’ εδώ για να σού δίνω χάδια και φιλιά,
να βγουν ξανά στο φως τα όνειρά σου τα τρελά.

Πώς να σ’ το πω πως έχεις πάλι λάθος λογική,
δεν είμ’ εδώ απλά για να περνά η ώρα κι όπου βγει,
εγώ είμ’ εδώ για να σού δίνω αιτίες κι αφορμές,
ν’ ανακαλύπτεις χρόνο με το χρόνο πόσο άξιζες.

Κι εσύ μου λες πως τώρα νιώθεις τύψεις κι ενοχή
εσύ που πριν ευχόσουν να `ναι έτσι όλη σου η ζωή,
ζευγάρι με τον έρωτα έχεις γίνει, διώξε τις ντροπές,
στα μάτια κοίταξέ με αν μπορείς και πες, πες το.

Ε... και; τι έγινε, ό,τι έγινε, έγινε,
τ’ αποτυπώματα σβήνουν αυτόματα,
ε... και; τι έγινε, ό,τι έγινε, έγινε,
κάτι μάς ένωσε, αυτό ήταν, τέλειωσε.

Πώς να σ’ το πω για να το καταλάβεις τώρα δηλαδή,
δεν είμ’ αυτός που αφήνει μια ευκαιρία να χαθεί,
εγώ είμ’ εδώ για να σε ταξιδεύω φτάνει να το θες,
στις πιο κρυφές, στις πιο ερωτικές σου διαδρομές.

Κι εσύ μου λες πως τώρα νιώθεις τύψεις κι ενοχή
εσύ που πριν ευχόσουν να `ναι έτσι όλη σου η ζωή,
ζευγάρι με τον έρωτα έχεις γίνει, διώξε τις ντροπές,
στα μάτια κοίταξέ με αν μπορείς και πες, πες το.

Ε... και; τι έγινε, ό,τι έγινε, έγινε,
τ’ αποτυπώματα σβήνουν αυτόματα,
ε... και; τι έγινε, ό,τι έγινε, έγινε,
κάτι μάς ένωσε, αυτό ήταν, τέλειωσε.

Κι εσύ μου λες πως τώρα νιώθεις τύψεις κι ενοχή
εσύ που πριν ευχόσουν να `ναι έτσι όλη σου η ζωή,
ζευγάρι με τον έρωτα έχεις γίνει, διώξε τις ντροπές,
στα μάτια κοίταξέ με αν μπορείς και πες, πες το.

Ε... και; τι έγινε, ό,τι έγινε, έγινε,
τ’ αποτυπώματα σβήνουν αυτόματα,
ε... και; τι έγινε, ό,τι έγινε, έγινε,
κάτι μάς ένωσε, αυτό ήταν, τέλειωσε.

Αυτό ήταν, τέλειωσε.