Πες γιατί, ενώ κάτι τρέχει,
εσύ λες πως δεν ξέρεις τι, κύριε Τζο,
γιατί ενώ τόσοι διαμαρτύρονται, φωνάζουν,
εσύ λες πως δεν ακούς τίποτα, κύριε Τζο,
γιατί ενώ τόσοι πεινάνε,
εσύ λες πως πείνα δεν υπάρχει, κύριε Τζο,
γιατί ενώ τόσοι λυγίζουν κάθε μέρα,
εσύ λες πως δεν βλέπεις τίποτα, κύριε Τζο.

Κανένας δε μου απαντάει,
καμιά απάντηση ποτέ μου δε θα βρω,
γιατί κι εμείς σου μοιάζουμε, το βλέπω
κι είναι ντροπή μας, κύριε Τζο.

Γιατί ενώ τόσοι πονούνε και δακρύζουν,
εσύ λες πως δεν υπάρχει πόνος, κύριε Τζο,
γιατί ενώ τόσοι γονατίζουν στο χώμα, κάθε μέρα, κάθε ώρα,
εσύ λες πως δεν βλέπεις τίποτα, κύριε Τζο,
γιατί ενώ τόσοι πολλοί, έχουν τόσα λίγα,
εσύ λες πως δεν υπάρχει αδικία, κύριε Τζο,
γιατί ενώ τόσοι λίγοι έχουν τόσα πολλά,
εσύ λες πως υπάρχει δικαιοσύνη, κύριε Τζο.

Κανένας δε μου απαντάει,
καμιά απάντηση ποτέ μου δε θα βρω,
γιατί κι εμείς, όπως κι εσύ, ωραία βολευόμαστε,
παραχορταίνουμε, κοιμόμαστε
κι έτσι ξεχάσαμε τι πάει να πει γιατί,
γιατί, γιατί.