Κι έπειτα έκλεισες την πόρτα,
φεύγεις μαζί με την βροχή,
θα μείνω μόνος σαν και πρώτα, Κυριακή,
βρέχει και κλαίω στη βεράντα
κι αναρωτιέμαι στη σιωπή,
τί φταίει κι εγώ χάνω πάντα, τί,

Μια Κυριακή και μια ζωή
τελειώνουνε μαζί,
δυο αγάπες είχα και τις χάνω,
εσένα και τις Κυριακές,
μια Κυριακή και μια ζωή
τελειώνουνε μαζί
και τώρα πες μου τι να κάνω,
όσες μου μένουν Κυριακές.

Κι έπειτα σφάλισα την πόρτα
για να μην μπαίνει μουσική,
η γειτονιά λάμπει στα φώτα, Κυριακή,
άδειος μου φαίνεται ο κόσμος,
ο δρόμος είναι σκοτεινός,
πρέπει να βρω κουράγιο όμως, όμως πώς.

Μια Κυριακή και μια ζωή
τελειώνουνε μαζί,
δυο αγάπες είχα και τις χάνω,
εσένα και τις Κυριακές,
μια Κυριακή και μια ζωή
τελειώνουνε μαζί
και τώρα πες μου τι να κάνω,
όσες μου μένουν Κυριακές.