Έψαξα όλη την Αθήνα, βήμα-βήμα
κι είδα τον κόσμο δίχως ήλιο να γερνά,
μάτωσα μέσα στην ψευτιά και στην βιτρίνα
κι ένα κυκλάμινο δεν βρήκα πουθενά.

Πάμε τ’ απόβραδο μαζί στην Κοπαΐδα,
πάμε να μπούμε στα περβόλια, Δημητρό,
εσύ τραγούδια να μου πεις για την ελπίδα
κι εγώ να βγάλω μια κραυγή από καημό.

Σαν αϊτός φτερούγισα ψηλά, στην Κοπαΐδα
και χόρεψα ζεϊμπέκικο τις λεύκες όταν είδα.

Βγάλε φωνή με την καρδιά και την ψυχή σου,
διώξε τη νύχτα που μας κλέβει τη ζωή,
ξύπνα τον κόσμο που πεθαίνει στ’ όνειρό του,
πες την αλήθεια, αδερφέ τραγουδιστή.

Πάμε τ’ απόβραδο μαζί στην Κοπαΐδα,
πάμε να μπούμε στα περβόλια, Δημητρό,
εσύ τραγούδια να μου πεις για την ελπίδα
κι εγώ να βγάλω μια κραυγή από καημό.

Σαν αϊτός φτερούγισα ψηλά, στην Κοπαΐδα
και χόρεψα ζεϊμπέκικο τις λεύκες όταν είδα.