Λες και με γνώρισες εχθές, με βαανίζεις και με καις
κι όλη την πίκρα σου απάνω μου τη ρίχνεις,
μα σού μιλάω σοβαρά, εκμεταλεύτηκες πολλά
κι αν συνεχίσεις όπως πας, μόνος θα μείνεις.

Στην αγάπη που σού έχω, δεν αντέχω, δεν αντέχω,
μόνο εγώ να σ’ αγαπάω, μόνο εγώ να σε προσέχω,
στην αγάπη που σού έχω, δεν μπορώ, δεν το αντέχω,
να μού λείπεις, να σε ψάχνω κι όλο πίσω σου να τρέχω.

Όλα τα ξέρεις, σ’ τα `χω πει μα η δική σου η ψυχή
είναι φτιαγμένη να πονά και να πληγώνει,
όμως σ’ το λέω σοβαρά, εκμεταλεύεσαι πολλά
και τώρα τίποτα, να ξέρεις, δε σε σώνει.

Στην αγάπη που σού έχω, δεν αντέχω, δεν αντέχω,
μόνο εγώ να σ’ αγαπάω, μόνο εγώ να σε προσέχω,
στην αγάπη που σού έχω, δεν μπορώ, δεν το αντέχω,
να μού λείπεις, να σε ψάχνω κι όλο πίσω σου να τρέχω.