Με πλησιάζουν κάθε τόσο μερικοί γνωστοί
και φίλοι καρδιακοί, αδελφικοί
κι όλοι με τρόπο προσπαθούνε να μου πούν,
βρε συ αδελφέ, κι αυτοί τον άνθρωπο αγαπούν.

Βρε φίλε μας, μου λένε, επιτέλους δεν αφήνεις
όλο αυτά τα ίδια τα ρεφρέν που συνεχώς τα ίδια λέν'
περί αγάπης αιωνίως και ειρήνης

Κι απόψε το λέω και πάλι,
αγύριστο θα μείνω κεφάλι,
περήφανος είμαι και με νοιάζει η ειρήνη,
δεν είναι μαραμένο λουλούδι η αγάπη.

Ακούστε με λέω, ακούστε να δείτε
εγώ ό,τι κι αν γίνει το ίδιο τραγούδι
για πάντα θα λέω, θα λέω.